Sinds zijn oprichting was de Hippodroom een belangrijke en gezellige plek waar Brusselaars met elkaar afspraken, kwamen ontspannen of sporten. Na een periode van meer dan 20 jaar verwaarlozing wordt de geklasseerde site van de Hippodroom van Ukkel-Bosvoorde, dankzij DROHME, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO), in een nieuw jasje gestoken.
De geschiedenis van de site kende 3 grote periodes.
Het gouden tijdperk: rensport en mondaniteiten
In de 18de eeuw bereikt het Brits enthousiasme voor de rensport ons land. In augustus 1875 schenkt de Staat, onder impuls van Leopold II, de Stad Brussel een stuk Zoniënwoud voor paardenkoersen en kleiduifschieten.
In 1878 legde de Koninklijke Onderneming ter Aanmoediging van de Verbetering van Paardenrassen er een renbaan aan volgens plannen van Édouard Keilig, de landschapsarchitect van het Ter Kamerenbos. De uitgerekte ovale vorm maakte de piste origineel, maar ook extra moeilijk! Naast de renbaan verschenen nadien de Grote en de Kleine Tribune.
De aankomstlijn lag tussen de twee tribunes, een ideale plek voor de toeschouwers om de eindsprint mee te maken. In het midden van de piste bevond zich ‘het Grasperk’, waar toeschouwers de wedstrijd aan een lagere prijs maar van bijzonder dichtbij konden volgen!
Het Weeglokaal
Het Weeglokaal werd in 1900 gebouwd volgens plannen van architect François Kips. De jockeys werden er met kleren en zadel gewogen. De lichtste jockeys kregen extra ballast mee zodat iedereen met dezelfde kansen aan de start zou verschijnen.
Weddenschappens
Wie aan paardenkoersen denkt, denkt ook meteen aan weddenschappen. Het publiek kwam niet alleen voor het spektakel, maar ook voor het spel. Mensen konden op twee manieren wedden:
- de onderlinge weddenschappen, waarvoor de loketten zich op het gelijkvloers van de Grote Tribune bevonden;
- de bookmaking in de loketten onder de luifels aan de achterkant. Vandaag liggen deze loketten in het Gokdorp.
Tussen 1942 en 1951 rust architect Paul Breydel de site uit met meerdere modernistische gebouwen en bijgebouwen, waaronder het beroemde Bijgebouw van het Weeglokaal. Naast de paardenkoersen vinden op de site ook tal van andere activiteiten plaats zoals modeshows, mondaine feestjes, …
Het verval: het wordt stil op de renbaan
Vanaf de jaren ‘80 trekken de paardenrennen steeds minder toeschouwers aan. En in 1995 lopen de paarden voor het laatst op de renbaan. Het einde van de rensportactiviteiten luidt het verval in van deze prestigieuze site en haar opmerkelijk erfgoed.
In die periode vinden op de site af en toe feestelijke en recreatieve activiteiten plaats: theatervoorstellingen, evenementen, circussen, salons, rommelmarkten, beurzen … maar, door een gebrek aan onderhoud, zet het verval zich voort.
De heropleving: een mooie multifonctionele, multigenerationele ruimte
In 2006 lanceert de Maatschappij voor de Verwerving van Vastgoed (MVV) een eerste offerteaanvraag voor de site, maar die wordt nooit toegekend. In 2012 doet ze, onder haar nieuwe naam, Maatschappij voor Stedelijke Inrichting (MSI), een nieuwe poging.
Het lastenboek van het Gewest voorzag voor deze uitzonderlijke site in een origineel project, op maat van deze voor Brussel buitengewone natuur- en erfgoedparel. Het project moest zoveel mogelijk mensen aanspreken, zowel recreatieve als educatieve en culturele luiken bevatten en opnieuw een toegangspoort tot het Zoniënwoud vormen.
Er werden 7 projecten ingediend. De jury weerhield het DROHME Park van VO Group, vanwege zijn uitgesproken kwaliteiten. In augustus 2014 begon de MSI met de restauratie van de buitenkant van de 4 emblematische gebouwen: de Grote en Kleine Tribune, het Weeglokaal en de Starttoren. De renovatiewerken waren eind juni 2016 afgerond. Voor de exploitatie van de 15 jaar durende concessie richtte VO Group de onderneming DROHME Invest op en kreeg ze de hele ontwikkeling van de site en haar activiteiten, de uitwerking van de inrichting en de infrastructuur en het beheer van het park toevertrouwd.